�������� �������� ������

• نوشته شده توسط : مهندس محمدخانی
• |
• : تعداد بازدید 1284 بار

• چرا ديگران چنين برندي از من نمي بينند؟
• شايد  اين سوال براي شما پيش آمده که چرا مديرم چنين تصوري از من دارد؟
• همکارم چرا فکر ميکند من آن کار به خصوص را بلد نيستم در حالي که متخصص آنم؟
• چرا برادر همسرم چنين پروژه اي را به يک غربيه داده در حالي که من در انجامش متخصص ام؟
• و... انبوهي از سوالاتي از اين دست....

يعني در نهايت سوال اصلي اين است که چرا ديگران چنين برندي از من ساخته اند؟ يا چرا ديگران چنين برندي از من نمي بينند؟

پاسخ بسيار واضح است: ما خود را تصور مي کنيم اما ديگران ما را مي بينند.

ما خودمان را تصوير مي کنيم و مي دانيم چنين وجوهي در ما وجود دارد و براساس همين تصور خود را مي شناسيم. تصوري که کلاژي است از آرزو ها و علايق در کنار استعدادها.

اما اين تصوير بيروني ما نيست پس نبايد انتظار اين را داشته باشيم ديگران چنين باوري به ما داشته باشند. اينکه شما در محيط کار بسيار منظم و دقيق و با کاريزما هستيد نمي تواند تصوير يک همسر کاريزماتيک منظم را در ذهن شريک زندگي شما بسازد چون چنين تصويري را نمي بيند. اما چون شما چنين تصوري از خود داريد از بي باوري او به خودتان شوکه مي شويد. يا همين رابطه برعکس در محيط کار يا جمع دوستان و...

ما غرق در تصورتمان هستيم و اگر مي خواهيم خود را بهتر بشناسيم گاهي بايد از آّ بيرون بياييم و دريايي که در آن شنا مي کنيم را بهتر ببينيم. اگر فکر مي کنيد اين اکتشاف براي شما سخت است آن را به ديگران بسپاريد. از آنها صادقانه بپرسيد در سه کلمه شما را توصيف  کنند. اگر اهل تعارف هستند به صورت مکتوب و ناشناس اين نظر خواهي را انجام دهيد. 

اين کلمات را که جمع کنيد تکرار يک صفت يا عنوان نشان دهنده برند اصلي و کنوني شماست.

اگر اين واژه نا اميد کننده بود نگران نشويد. سر برگردانيد و گذشته را مرور کنيد. 

ديگران تصويري از ما ساخته اند که حاصل تجربه مشترک آنها با ماستو آنچه در دنياي فهم آنها انجام داده ايم پس لزوما درست نيست همان طور که کاملا غلط نيست.

به هيچ وجه تصور دوست داشتني خودتان را رها نکنيد که خواهيد مُرد. بلکه دنبال پيدا پيدا کردن فصل مشترک تصور خود و ديگران باشيد شايد آنجا همان جايي است که بايد در آن اتراق کنيد.